Miłość i jej oblicze.
Miłość i jej oblicze
Bywa maksymalnym
Odzwierciedleniem
Ludzkiego piękna,
Piękna ludzkiego wnętrza.
Miłość i jej oblicze
Te szlachetne i niepowtarzalne
Prane już dziś
Ja Tobie… dać.
Dać mej Miłości
Najwięcej,
Bo chcę dać z radości,
Że gdzieś tam…,
Niedaleko mnie jesteś,
Że tam istniejesz.
Miłość i jej oblicze
Jest najszlachetniejsze
Dlatego walczmy o to wspólnie,
To wtedy zwyciężymy
I wspólną Miłość
Po wieczność posiądziemy.
Miłość i jej oblicze
Jest pewną miarą
Bezmiaru dobra,
Radości, szczęścia itd.
Jest drogą ku doskonałości.
Miłość i jej oblicze
To pewien uwidoczniony akt
Oraz akt ukryty
W nieustającym spojrzeniu,
Czułym dotyku ciała i słowa
Oraz Bożego Ducha
W uświęceniu
Pewnych jakże ludzkich nawyków.
Miłość i jej oblicze,
\które wstąpiło w ciało ludzkie
I w serce ludzkie,
W umysł ludzi
No i w ludzką duszę.
Miłość i jej oblicze
Jest życiem
Oraz księgą życia,
Którą raz po raz
Nie sutannie
Do końca swego życia
Powinniśmy czytać
I się w pewnym prawdach,
Prawach, czynach,… doskonalić.
Owa Miłość
Nakazuje nam ponadto
Pisać naszą, własną księgę
Poprzez nasze życie.
A ja marzę by te nasze życie
Nie było osobne
Tylko wspólne.
Na zawsze razem!!!
Na zawsze Miłość i jej oblicze!!!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.