Miłość po miłości

Przez próg przechodzę w inne niebo.
Inne są ściany, stół i meble.
Większa jest radość. Może z tego,
że wszystko tamto już odległe.

Kolory życia. Róż i błękit.
Więcej czerwieni. To pomaga.
Bliższa obecność drugiej ręki.
Lepsze śniadanie. Słodsza kawa.

Na weekend wspólny wyjazd w góry.
Zmienne czytanie książek na głos.
Na dno we dwoje. Razem w chmury,
by podnieść to co kiedyś spadło.

Nie chcę już wracać do przeszłości,
co czarną marą siedzi w głowie.
Najlepiej tyle dam miłości,
ile jej mogę zmieścić w sobie.

autor

return

Napisany: 2011-10-12 Dodano: 2011-10-13 09:26:58

Ten wiersz przeczytano 1089 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie