MIŁOŚĆ I ŚMIERĆ

Adrenalina to to, co tygryski z beja lubią
najbardziej... drapieżnie jak to w naturze....
samo życie....

...ciekawie napisany wiersz....z efektownym
tematem.....

Doskonaly przekrój zycia z towarzystwem stalym...
Swietnie napisany wiersz.

lepszy niż porzedni, forma wcale nie taka wspaniała,
znów niezręczności językowe - ni to kolokwializmy:
"poznajesz cierpienie i kodujesz żal' - co to oznacza?
kodowanie żalu ?
'złapałeś monopol na życie' - złapać to można grypę
kolokwialnie

Ta pierwsza:" milosc "jest piekna w calej swej
szerokiej gamie: milosc do dziecka, do rodzica, brata,
siostry, Milosc do przyjaciela, milosc do Boga. A
wreszcie ta spiewana w poezji milosc do ukochanej
osoby: partnera, meza, kochanka. Wszystkie te milosci
sa inne, kazda piekna w swoim rodzaju! A smierc -
tylko jedna, nieuchronna, zawsze w koncu do nas
zawita, bez wzgledu na wiek, na bogactwo czy biede, na
pozycje. Ona czyha gdzies ukryta i czasem z nienacka
wyciaga po nas reke. Wiersz Twoj odtwarza prawde o
zyciu, sklania do reflekcji.

lecz miłość nie oznacza wcale końca. lecz początek
piękny właśnie, śmierć to samo, właśnie nowe w słońce
narodzenie..

tak ciężki kalibrycznie temat: miłość i śmierć, a tak
melodyjnie potraktowany - to połączenie formy z
treścią mocno trafia do czytelnika

Życie jest jak jeden dzień słońca, które wschodzi i
zachodzi. Miłość i młodość przymyka oko na nieuchronną
śmierć często niesprawiedliwą - jedni umierają za
młodu, starzy miekiedy w cierpieniach, dopiero u
schyłku życia nachodzi myśl śmierci z pytaniem ? co
tam jest po drugiej stronie bo prawdy nikt niezna.

Wspaniała forma - treść niebanalna - bo ciągle
aktualna.

Miłość i śmierć..... pięknie to napisałaś...
prawda jest taka że ani przed jednym ani przed drugim
nie da się uciec.......

Piekny dojrzaly wiersz w mrocznym klimacie ,podziwiam
Twoje wiersze

Miłość i smierć - jedno i drugie przychodzi zazwyczaj
znienacka, nie uchronisz się ani przed jednym ani
przed drugim, przeżyjesz miłość, spotkasz się ze
śmiercią ...bardzo refleksyjny wiersz i mimo że stary,
poruszony w nim temat nigdy nie traci na aktualności.
Lubię czytać Twoje wiersze.

Bo przez całe życie są jak serca bicie "i miłość i
śmierć", nie odstępują nas, nierozłącznie z życiem
związane. Temat ciekawie ujęty w punkty "zwrotne"
naszego życia.

A czy można umrzeć bez miłości? Albo czy można umrzeć
z miłości?... Pozdrawiam Cię.:)

jedno i drugie w naszym życiu nieuchronne...i
zazwyczaj nie zastanawiamy się nad tym , przyjmujemy
naturalnie,jak pory roku