Miłości...
Dla tych, którzy wierzą w miłość po grób.
Werterze, miłości poeto!
Czemu tak tęskniwszy za kobietą
rzuciłeś się w śmierci ramiona?
Czy warta była śmierci ona?
Smutne też były kochanków losy,
słyszących zwaśnionych rodzin nienawidzące
głosy.
Oboje zginęli w śmierci odmętach,
Romeo i Julia w miłości związani pętach.
Napój miłosny zażyli oboje,
razem przeżyli trudy i znoje.
Czarna flaga Tristana śmierci oddała,
Izolda z żalu przy nim skonała.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.