miłości kwiat

Mały płomień w sercu płonie.
Nienawiść powoli w łzach już tonie.
Miłość cicho zaczęła szeptać,
Rozum musi, więc zaczekać.

Bo miłość to kwiat.
Pozornie bez żadnych wad.
Kiedy kolec zazdrości wbije
Serce coraz szybciej bije.

A rozsądek gdzieś ucieka.
Rozum czeka, czeka, czeka.
Miłość ostatnią szczęścia godziną,
Beztroski czas właśnie minął.

Każdy kwiat zwiędnąć musi.
Choć głęboki żal w sobie dusi.
Każdy kwiat swą melodie gra,
Każdy z nich swą duszę ma.

Tak jak wiatr
Porusza kwiat,
Tak rozumem nie zdołasz
Serca pokonać.

autor

Charna

Napisany: 2004-11-10 Dodano: 2004-11-11 16:34:34

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie