W miłości rozsądek
Miłosierdziem, głupoty nazywać nie
wolno,
to obraza dla uczuć, a przecież wie
dusza
jeśli czysta, do jakich wyrzeczeń jest
zdolną
i nieskora by na niej cokolwiek
wymuszać.
Nie pomożesz drugiemu jeśli brak ci
wiary,
a nieczyste intencje z rozsądkiem się
kłócą,
ale prawda to stara, tak jak świat jest
stary,
że się ludzie pokory na swych błędach
uczą.
Z doświadczenia skorzystać by poskromić
żądze,
nie potrafi kto winien, strach mu rozum
trawi,
a miłości nie kupisz za żadne pieniądze,
z przymuszania niestety- rodzi się
nienawiść.
autor
karat
Dodano: 2015-10-11 14:55:30
Ten wiersz przeczytano 1430 razy
Oddanych głosów: 39
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Dobra, życiowa refleksja.
Bardzo ładna refleksja
Pozdrawiam:-)
Podoba się wiersz:)
świetny wiersz karacie:)
strach mu rozum strawił.
bardzo madre slowa pozdrawiam
mądrze napisane.
3-cią czytam tak:
Lecz z doświadczeń skorzystać by poskromić żądze,
nie potrafi kto winien, strach mu rozum trawił.
Wiedz, miłości nie kupisz za żadne pieniądze,
a z przymusu niestety- rodzi się nienawiść.
Jeśli ktoś chce coś robić z tzw potrzeby serca to nie
jest to wymuszone, a miłosierdzie nie może być
wymuszone, tylko musi płynąć z serca, to pewne, co do
pokory to jest ważna, ale nie wobec każdego należy być
pokornym, moim zdaniem, z doświadczenia mądrych i
życzliwych osób warto korzystać, to fakt, a miłość
jest nieprzekupna i z tym też trudno się nie zgodzić.
Miłego dnia życzę karacie, dzięki za mądrą refleksję:)
Mądra filozofia życia przebija z tego wiersza +)