Miłosny masochizm

Gdy kogoś darzymy uczuciem nigdy nie jesteśmy bezpieczni.
Ale ten kto je wywołuje i atakuje je
celuje w najbardziej bezbronną strefę człowieka.
Atakując uczucia wygrana jest wiadoma.
Jak miłość może się obronić?
Nie chcąc jej stracić godzimy się na cierpienie,
aż będzie tak okaleczona i wykończona,
że może będzie mogła umrzeć w spokoju.
Gdy tak się dzieje strata jej jest nieuchronna,
bo jak wierzyć, że ten kto ją
tak bestialsko torturuje przestanie i cudownie uzdrowi?

Jak wypowiedzieć rany?
Literami, słowami, wierszami nie zdołam opowiedzieć,
jak z potrzebą miłości, chcąc być kochaną,
leżałam z otwartym sercem a on je żywcem wyszarpywał.
Gdy się pojawiał ja czekałam gotowa na wszystko.
W końcu pękły tkanki, lała się krew
on je upuścił pod stopy
nie wiedząc co dalej mógłby z nim zrobić.
Zrozumiałam, że miłość do samego siebie
chroni przed miłosnym masochizmem.

Magdalena Gospodarek

autor

espressivo

Napisany: 2017-03-14 Dodano: 2017-06-23 10:33:17

Ten wiersz przeczytano 430 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie