Minęliśmy się

Minęliśmy się

Minęliśmy się w życiu choć nie powinniśmy.
Przecież jakby nie patrzeć, po drodze nam było.
Razem sobie mogliśmy to życie wymyślić
I mogliśmy zbudować naszą wspólną miłość.

Minęliśmy się w życiu o chwilę, o mgnienie
Choć aby cię nie zgubić gnałem jak szalony.
I niby jeden peron, to samo marzenie
A wsiedliśmy w pociągi co jadą w dwie strony

Minęliśmy się w życiu na odległość ramion,
Które ciągle otwarte czekały spotkania.
Ja chodziłem za tobą, ty chodziłaś za mną,
A czas biegł nieuchronnie wśród tego czekania

Nie poznaliśmy smaku swoich pocałunków.
Nie poczuliśmy nigdy ciepła swoich dłoni.
I tych zawrotów głowy, jak po mocnym trunku.
I tego przedziwnego łomotania w skroni.
Twój dziewczęcy rumieniec scałował ktoś inny
Choć myślałem w skrytości, że chowasz go dla mnie.
I do dzisiaj żałuję i czuję się winny,
Że ci nie otworzyłem gdy stałaś przy bramie.

Minęliśmy się w życiu, starczyła rozmowa
„Co słychać, jak się czujesz i jak ci się wiedzie”
Minęliśmy się w życiu o proste dwa słowa.
O „Kocham Cię”, a trzeba to było powiedzieć.

Minęliśmy się w życiu, nie dane nam było
Jednym krokiem przed siebie, ciągle razem z sobą.
Taka była ta nasza niespełniona miłość
Co jak chmury po niebie przepłynęła obok

autor

staryhotel

Napisany: 2014-10-02 Dodano: 2014-10-02 07:46:19

Ten wiersz przeczytano 1972 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie