MIT CZŁOWIEKA

Człowiek nie jest z żelaza
To tylko nietrwały mit
Który przy każdej okazji
Zamienia się w węża syk
A potem milknie gnany sumieniem
Wchodząc pod głaz nikomu nie znany
Przebywa drogę ze swoim cieniem
I marą koszmarów mu danych
Zgnębiony trudem na wpół świadomości
Już nie dostrzega swojego cienia
Zamyka głaz do martwej ciemności
Wychodząąc na dzienne światło promienia

autor

monsterka

Napisany: 1996-03-16 Dodano: 2006-03-16 21:05:49

Ten wiersz przeczytano 356 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie