Mnich

Postaci jakby z mgły
Jedna za drugą
Ulotne jak modlitwa
W dym kadzidła zmieniona

Kaptur przy kapturze
Tajemnica zatopiona
W fałdach habitu
Świat Boga i człowieka

Pytanie i odpowiedź
Zatapiam się w siebie
Cisza odziera makijaż spada
Mnich tylko uśmiechem woła

Popatrz w milczeniu
Czerwone maki swoją
Pieśń z wiatrem śpiewają
Psalmy bez słów

Rozumiesz o co wołają
To jak mnicha uśmiech
W ciszy ze wszystkiego
Odarty
Tak one czerwienią
O miłość o miłość

Mnich i czerwone maki
Cisza i miłość
Lękam się ich to ślad
Dla człowieka …

autor

Zuzja

Napisany: 2008-04-20 Dodano: 2008-04-30 18:32:13

Ten wiersz przeczytano 1416 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie