MÓJ SMUTEK
Zabierz mój smutek w kropelce
Zmartwień i strachu zamknięty
Jak list samotny w butelce
W cichy ocean wetknięty
Popłynąć by chciał daleko
Lecz wiatr ucichł zupełnie nagle
Porzucił całkiem samego
Uwięził w zimnej gęstej mgle
Czeka mój smutek by treści
Co więzi ktoś znalazł wreszcie
I ból ukoił wypieścił
Przelał po kropelce szczęście
autor
vinia
Dodano: 2008-03-07 08:40:05
Ten wiersz przeczytano 746 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Czasami niespodziewanie życie może zmienić los...
kropelkę bólu zmieni na perełki błyszczące,
radosne... na szczęście... Wiersz smutkiem utkany
i tęsknotą...
Czeka ten smutek,i czeka, by ktoś go odnalazł i
stłumił, i miłością zgłuszył westchnienia, szeptane
żalem rozbitego serca...