Mój smutek, smutek i smutek
Dziś nie znajdę sobie miejsca,
w którym serce się wyciszy,
smutek wielki mnie ogarnął,
ono tęskni, ból mój słyszy.
Który w duszy się rozlega,
oceanem swej tęsknoty,
topiąc w oczach smutek łzami,
czeka, na miłości wzloty.
Chociaż ona jest tak blisko,
jednak sięgnąć jej nie mogę,
tonąc w smutku i rozpaczy,
tłumię w sercu żal i trwogę.
Komentarze (49)
wzruszył mnie ten smutek. Już sam tytuł wskazuje, jaki
wielki ten smutek...topiąc w oczach smutek łzami,
czeka, na miłości wzloty...
Niektórzy mówią, że kobieta to twierdza, a ja
proponuję lekturę "Ślubów panieńskich" Fredry, tam
jest zupełnie inna recepta.
Pozdrawiam i dziękuję, za komentarz :)
Zostawiam duży +, i ciesz się, że przynajmniej możesz
powiedzieć, że jest Twoją:)))
najlepiej kupić złotą klatkę dla pani i po kłopocie
taki mały dramat ;-) wypadało by dać czasem odetchnąć
swojej Pani ;-)
...pomóż jej w pracy i będzie miała czas dla Ciebie...
Wybacz za poprzedni, to nie ja. Wiersz jest ciepły,
dużo w nim łagodności. Pozdrawiam serdecznie.
Eee tam, jak będzie miała urlop, to i czas wolny
znajdzie. A piękny bukiet swoja drogą serce kobiety
otwiera.
Jeśli to prawdziwa miłość to znajdziesz w sobie tą
cierpliwość by zaczekać.
Walcz, walcz do konca teraz nie masz juz nic do
stracenia, pozdrawiam :)
Taki miły ten smuteczek...Pozdrawiam.
ło jezu urażona godność biednego Romeo to może od razu
harakiri popełnić?
Głowa do góry,na pewno Twoja Pani znajdzie czas,trochę
nadziei.Pozdrawiam serdecznie.
Dobrze poprowadzone rymy, a z kobietami tak już bywa,
odrobina cierpliwości, kruszynka czułości, gram
fantazji w bukiecie storczyków i życzę powodzenia przy
lampce szampana:)
trudno radzić w takich sprawach najlepsze rozwiązania
serce podpowiada-ładny wiersz -pozdrawiam