Mój uśmiech
Mój uśmiech wędruje daleko
po barwnych nieznanych krainach
i w liście się wplata jesienne
gdy wiatr je pod niebo porywa
I serce wzlatuje wysoko
by ogrzać się w blasku słonecznych
ostatnich już ciepłych promieni
Tak idę parkową aleją
zdziwione spojrzenia przyciągam
lecz patrzę - wciąż patrzę - daleko
autor
Aurum
Dodano: 2006-10-17 00:33:31
Ten wiersz przeczytano 512 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.