Moja codiznność

Codziennie wstaje, budzę się, jem, chodzę, śpię,
I temu wszystkiemu towarzyszy mi myśl że mam Ciebie.
Mam tą pewność że gdzieś jesteś i jesteś tylko mój.
Wiem że kochasz i wiem że kocham ja.
Lecz niestety jestem realistką .
Zdaje sobie sprawę z tego że nadejdzie taki dzień, godzina, minuta
Gdy to wszystko zniknie i nie będzie już ,,nas"
Gdy będę tylko.. ja i ty.
Taka minuta w której to co robisz, myślisz, czujesz
Nie będzie miało żadnego znaczenia.
Gdy słowa ,,kocham" już nie będzie.
Czasem żałuje że nie umiem myśleć jak inni,
Ci którzy znajdują swój raj, swoją własną oazę miłości
Ci którzy tkwią w niej i myślą że ich uczucie przetrwa wszystko
Ci którzy wierzą w to wszystko przez chwile.
Ale choć na chwile potrafią oderwać się od rzeczywistości
Ich myślenie jest tak nienormalne że aż piękne!
Tak banalne i płytkie że aż wyzwoleńcze i magiczne!
Tak głupie a ja tak bardzo im go zazdroszczę.
Ja nie potrafię tak myśleć.
Umiem tylko czasem dopuścić do siebie marzenie:
Ze chce mieć Ciebie na zawsze!
Codziennie być tak blisko:
By czuć twoje bicie serca,
Twój oddech,
Twój zapach,
Twój pocałunek
Ale wole nie marzyć, za bardzo boje się rozczarowania.
Więc czekam aż nadejdzie taki dzień, godzina, minuta
Gdy...znikniesz.

autor

Agdybytak

Dodano: 2012-02-04 18:17:07

Ten wiersz przeczytano 327 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie