moja gitara

...pamięci Kurta Cobaina...

jestem na dnie
spadam w przepaść
uginam się pod ciężarem moich błędów
błędów których nie da się już naprawić
ginę w mroku
usuwam się w odległy cień
nieznany nikomu

ale zanim się usunę
zanim zginę
zanim się ugnę
i zanim znajdę się na dnie
chwytam gitarę
na jej strunach pozostawiam ślad swojego bólu
na wysokich dźwiękach-
płaczę
na niskich-
krzyczę
akordami wylewam to co mnie rani
pojedynczymi strunami składam myśli
i uderzam w niskie dźwięki
i znów krzyczę

ale to przynajmniej pomaga
bo wołać o pomoc
to tak jak ją uzyskać

choć trudno

autor

dark angel

Napisany: 2004-10-21 Dodano: 2004-11-13 17:39:30

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie