Moja jesień

Moja jesień jest wiekowa
siwe włosy w barwie chowa
ciepłą chustą okryje ramiona
i patrzy... patrzy zdumiona

jeszcze chce prosić o ciepło
a już malować trzeba liście
mróz nocny postrącał wszystko
w południe znów słońce zabłyśnie

wiatr pomaga sprzątać kolory
w lesie cisza i zaduma
ale to wszystko pozory
bo moja pani jest piękna i dumna

wystroi się w długą spódnicę
woalkę pajęczą zarzuci.
przetrzyma nie jedną nawałnicę
i jeszcze z ptakami zanuci.

autor Iwona Derkowska

autor

Iwona Derkowska

Napisany: 2016-11-17 Dodano: 2021-11-19 23:27:55

Ten wiersz przeczytano 411 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie