Moja mała..

W pewnym mieście
O godzinie duchów..

Zmartwychwstała moja mała..
Lecz tylko na chwilę..
Przyszła by mnie rozgrzeszyć i upewnić się czy kocham..

Idę ulicą
Do domu samobójców

A na schodach czeka ona..
Z kotem na rękach, mówi:
Tylko Ty o mnie pamiętasz

Chcę ją zapytać o niebo
Lecz ona nic mi i tak nie powie

Widzę na jej ciele rany
Gwałtu w jej głosie słychać ślady..
Umarła, bo chciałam by byłą u mnie szybciej..

Mówi, że to nie jest problem
Chociaż wiem, że wolałaby żyć

Podała mi kota, trzmam do go w dłoniach
Tulę do piersi.. Ona odchodzi do świata cieni

Wołam ją : wróć! Ciągle za nią krzyczę..
Moja przyjaciółko! Ukochana, jedyna
Odwraca się do mnie i uśmiecha, uśmiechem tak bladym..


Wiem, że na wieki wieków
Nie będzie spokojne moje sumienie..

Zapomniałam o niej.. Śniło mi sie że umarła. Ale naszczęście jest żywa. I to chyba jeszcze bardziej niż ja..

autor

niewyspana

Dodano: 2007-03-19 17:23:40

Ten wiersz przeczytano 633 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Nieregularny Klimat Smutny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie