Moja podroz

Juz za pare chwil zobacze niebo,
bardziej blekitna od tego.
Juz za pare chwil zobacze ziemie,
na ktorej czas pradziadow drzemie.
Juz za pare chwil wezme w rece bagaze,
i polece do krainy dziecinnych marzen.
Mame i tate usmiechem obdarze,
rodzina sie bedzie cieszyla,
lecz jak krotka to jest chwila.

Pojde sobie noca ta sama aleja,
gdzie wokolo drzewa i zielone liscie
i bede tak szla z nadzieja,
ze sie odnajde, odnajde swe cele
i wroce w ten inny swiat,
w ktorym przezylam juz troche lat.

Zobacze me miasto kochane,
w blasku zieleni skapane,
I pojde nad ta sama miejsce,
gdzie mama mnie zabierala
i bede tam w spokoju i ciszy,
swojego miejsca szukala.

Dlatego wazna to jest podroz,
by znow odnalezc siebie,
by moc zaufac ludziom
i uwierzyc w siebie...

ciesze sie, ze Was zobacze i ze z taka niecierpliwoscia i miloscia na mnie czekacie...

autor

gwi@zdeczka

Napisany: 2005-07-08 Dodano: 2005-07-07 05:55:13

Ten wiersz przeczytano 634 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie