Moja podróż

Wysiadam na przystanku
Rozgaszczam się wygodnie
Mówię sobie w myślach
Będę żyć tu godnie

I tak mija
Dzień miesiąc nawet rok
Czuje się swobodnie
Znasz mój każdy krok

Wtedy słyszę
Pęka moja ławka
Nie ma twego uśmiechu
Nie ma łez w kąciku

Naprawiam z całych sił
To moje miejsce jest
Nie chce ruszać w dal
Czeka próżnia tam

Stoję na chodniku
Stapiam się ze smutkiem
Na twarzy ulewa
W głowie wielkie gromy 

Wyciągam ozdoby
Chce wydobyć żar 
Staram się jak mogę
Chłód okazujesz nam

Już dachu nie mam
Objęć twych mocnych
Ostatnia stacja
Do widzenia wam

Teraz twoja łza
Teraz ból twój
Teraz gdy mnie nie ma
Prosisz zostań tu

autor

konwalijka

Napisany: 2015-12-18 Dodano: 2015-12-18 22:19:03

Ten wiersz przeczytano 577 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie