moja tortura

Miłość to rodzaj tortury...
wrasta się w mózg i nawet śni czasami,
w głowie robi dziury,
a później się o niej myśli wieczorami.

To fascynacja czy zauroczenie?
zadaje sobie pytanie...
ale pozostaje tylko westchnienie,
najgorsze-zrezygnowanie.

Osobiście stwierdzam, brak mi obojętności,
ale sama nic nie zdziałam,
zrobiłabym wszystko dla takiej miłości,
bo teraz wiem-źle wybrałam...

I gdybym miała tą pewność i dostała znak,
nawet bez zastanowienia,
a wiem, że w życiu już tylko tego mi brak,
w real zamienię westchnienia.

Umiem uciekać- ucieknę od wszystkiego,
Nie boję się o otoczenie,
wezmę Cię ze sobą, nie bój się niczego,
wystarczy Twoje spojrzenie.

Czekałam tak długo na Ciebie,
nie dałeś znaku,
z niekorzyścią dla siebie
i uczuciem braku...

autor

darkpark

Napisany: 2012-06-05 Dodano: 2012-09-11 20:37:01

Ten wiersz przeczytano 620 razy

Oddanych głosów: 9

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie