Moja, twoja, nasza
Wiosna!
Wiosna w ogrodzie!
Na hamaku się buja
pająk. Jaśmin obrodził
w milion kwiatów. Na tujach
kłótnie wróbli o piórko
na poduszkę dla piskląt.
To znów cichną na krótko.
Chociaż słońce już nisko
pochylone, wiciokrzew
mknie przez bluszcze do światła.
Zapamiętaj ją dobrze.
Może to już ostatnia.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2019-05-09 15:44:43
Ten wiersz przeczytano 6302 razy
Oddanych głosów: 94
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (93)
Stawiajaca do pionu rekleksja...
Dobry refleksyjny wiersz. Nikt nie zna dnia i godziny,
więc każda chwila jest ważna.
Pozdrawiam serdecznie :)
Pewny smutek i nostalgia płynie z tego wiersza, ale
ładny wiesz, Zosiu. Pozdrawiam
podskórnie chłodno
Napisany z lekkością opisywanego ptasiego piórka.
Chylę czoła, bo to warsztat i liryka najwyższej próby.
Wiosna! Wreszcie!
Piękne strofy.
Pozdrawiam :)
Wartość chwil wobec decyzji i losu człowieka.
Przepięknie.
Dziękuję Wam za poczytanie i komentarze :)
Cieszmy się więc, każdym dzisiejszym dniem, bo jutra
może nie być... pozdrawiam z nadzieją na jutro :)
Tego nie wie nikt. Pieknie.
Pozdrawiam:)
Aż zapachniało:))
Pozdrawiam:)***
Dla wielu ostatnia, nic nie jest w przemijaniu
wieczne, porostu natura
Ach ta wiosna tyle można o niej napisać:)pozdrawiam
świetnie się czyta i z nadzieją, że to nie ostatnia.
Wiosna warta zachwytu, trzeba doceniać.