Moje Bogatki

https://pl.wikipedia.org/wiki/Bogatka_zwyczajna "Słowa są jak ptaki, łatwo się płoszą." - Wiesław Lewoc.

Czupurna sikoreczko, baletnico nieba,
widzę trwożne zabiegi za ziarnem na rynnie.
Już uwodzisz partnera, seksownie i czynnie,
ponad miarę zalotów teraz wam potrzeba.

Nowe gniazda wijecie - tulicie pisklaki,
popiskują i skrzeczą, wołają o strawę.
Jakież one niezdarne, na poły niemrawe,
nieporadne, krzykliwe, jeden, drugi - nagi.

Tata krąży jak każdy po karmę od ludzi,
mama stroszy pióreczka, małe wysiaduje.
Człowieczek wzrok wytęża, wsłuchuje się w chórek,
póki Jerzyk przyleci, wszystko zapaskudzi.

Natura pisze sztukę, więc jej nie przeszkadzaj,
ona przeczuwa kolej - toku ewolucji.
Każdy wie że zaboli - wycinek destrukcji,
równowagi prawidła, przyrody to władza.

Może na drugi roczek, mocniejsi przylecą,
sploty znów pobudują krąg życie zatoczy.
Karmić przecież możemy, miej otwarte oczy,
dajmy cieszyć się pięknem, ptactwa ponad strzechą.

Melodyjne śpiewanie, cicibej - cicibej,
unosi się etiuda nad lasem i polem.
Co będzie jak nie wrócisz, na trwogę już dzwonię,
najdłużej pstra Bogatko, pici - pici nam graj.

"Teraz gdy już nauczyliśmy się latać w powietrzu jak ptaki, pływać pod wodą jak ryby, brakuje nam tylko jednego: Nauczyć się żyć na ziemi jak ludzie." - George Bernard Show.

autor

anula-2

Napisany: 2018-03-23 Dodano: 2018-03-23 08:08:22

Ten wiersz przeczytano 2320 razy

Oddanych głosów: 73

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie