Moje Ja
Nie znam słow ani gestów które wyrażą to co
czuje,
Wszystko od środka dusze mi rujnuje ,
Serce pęka z żalu i bólu, rozum już nie
istnieje,
Ciało zanika powoli , psychika się
chwieje,
Słowa już nie brzmią tak samo
krystalicznie,
Nie wypływają z głebi serca tak licznie,
Ręka drży, nie pamięta co to dotyk,
Każda szczęśliwa chwila jest jak
narkotyk,
Oczy nie pamiętają już, że można śnić,
Widzą tylko twardą rzeczywistość, kruchą
życia nić,
Noga nie stąpa po ziemi pewnym krokiem,
Każdy zwykły dzień jest dla mnie
wyrokiem,
I wszystko było by zrozumiałe,
normalnie,
Przecież każdy powie, że jak najbardziej
realne,
Ale ktoś się spyta dziewczynko ile masz lat
?
Powiem 16 i tak to moje życie mój świat..
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.