Moje mysli

Moje myśli zamknąć w skrzyni
Skondensować umysł, który się ślini

Nocą wstrętne i nieokiełznane się budzą
Całe me ciało fantazjami trudzą

Jakby im obrzydliwym tego było mało
Przywracają wspomnienia by zadość się stało

Moje myśli jak ćmy i nietoperze
Weźcie je! Niech ktoś je zabierze!

Kiedyś z nadzieją w przyszłość zapatrzone
Dziś przeklęte, przeszłością zabrudzone

Często niemoralne, czasem sprośne
Niczym echo w górach po nocach nośne

W nich dotykam rozkoszy i rozpaczy
W nich i nierzeczywiste się wydarzy

Kocham tę każdą plątaninę wyrazów
Każdy powstający tam układ obrazów

Poprawiam wszystkie me niedoskonałości
Lecz odważnym wadom dodaje ostrości

Niczym prorok wyprzedzam zdarzenia
Świat albo szaleje albo się nie zmienia

Staje się lepszy lub bardziej zakłamany
Przepełniony miłością lub zupełnie przegrany

Nieodpowiedzialnie spłodzonymi czynami
Stawiam poroniony mur między nami

Tak to się dzieje nocami w mej głowie
I co jeszcze w nich śpi nikt się nie dowie

Chciałabym te myśli zadusić
W niepamięć je wszystkie wypuścić

Odebrać sobie możliwość myślenia
Wprowadzić je w stan ostatecznego tchnienia

autor

Fusia

Napisany: 2008-05-01 Dodano: 2008-05-01 17:12:09

Ten wiersz przeczytano 678 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Erotyk

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie