Moje serce
Zakute w kajdany
W ciemnym lochu spoczywa
Zatrutym grotem przebite
Pustka się sączy
Nicość wylewa
Samotne i opuszczone
Kona w otchłani smutku
Ostatnie tchnienie wydaje
Oddechem wspomnień
I umiera zapomniane przez świat
Moje serce...
Komentarze (19)
... zatrzymał...taki smutny. pozdrawiam...
życie niesie niespodzianki i cierpienie w nadzieję
zamieni:)
Zamyśliłam sie na śmiercią tego serca... Ładnie
napisane.
Widzę tu języczek prawdy sztyletowatej, ten który
opowieści szkicuje.