Moje wnusie
Wiersz ten dedykuję moim wnukom Klauduni i Danielkowi...
Kocham te dwa skarbki moje
przysłoniły mi cały świat
myślę tylko o nich nie o sobie.
Skradli moje serce
które bije radośniej
gdy je tulę moje Skarby do siebie.
W dniu kiedy przyszli na świat
moje życie stało się inne
bo wiem dla kogo żyję.
Jestem dumna i szczęśliwa
że jestem babcią
tak kochanych wnucząt.
I tak już pozostanie.
Teraz tak myślę sobie
jak mogłam żyć bez nich.
Dwa skarby moje zmieniły wszystko
życie stało się inne kolorowe
weselsze i tak już pozostanie.
Ten krótki wierszyk dedykuję moim kochanym
wnuczkom Klauduni i Danielkowi Kocham
Was.
autor
Ewa.L
Dodano: 2024-03-20 16:10:26
Ten wiersz przeczytano 371 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Urocza dedykacja :)
Pozdrawiam :)
ładnie, cieło.
A dziś uściskam Julkę i Wiktora.
jestem też babcią a nawet mieszkają u mnie wnuki ...
wszystkie całą piątkę ..też KOCHAM i jako babcia no
wiecie sami... ciasteczka racuszki babeczki pierożki
...
Znam to uczucie. Mam pięcioro wnucząt ( w tym
najmłodszego też Danielka 3 l.)
Miło poczytać :)
Pozdrawiam.
Dąłączam cieplutko pozdrowienia
Głos bez komentarza, bo to zbyt osobisty utwór.
(+)
Gratuluję i życzę wielu pięknych dni z Pani wnukami:)
Pozdrawiam ciepło, z podobaniem:)
Pięknie, wiem o czym piszesz, mam dwie kochane wnusie
Natalkę i Julcię, i też piszę o nich i dla nich
wiersze oraz publikuję je na Beju, pozdrawiam ciepło.
Witam i dziękuję piękne za dobre słowa Eliza Beth
pozdrawiam
Piękny i pełen radości wiersz o wnukach. Niech
przyniosą każdego dnia uśmiech i moc dobrych myśli,
emocji i uczuć.
Pozdrawiam pięknie ;-)