Moje życie
Ubieram swoje życie kilkoma słowami
goryczy.
Nie umiem już płakać,nie wiem jak żyć.
Zwykła codzienność staje się obłudą,
jak w oczach dwulatka...
Tęsknię za życiem!
Monotonia przygniata jak głaz.Rozsądek
przypomina o trwaniu,o ironii jaką
niesie
czas.Lecz robię,to w co wierzę.
To w co chcę wierzyć...
Bo życie goryczy ma smak.
autor
kochaniutka
Dodano: 2009-06-09 13:45:40
Ten wiersz przeczytano 443 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
smutny wiersz a niekiedy wystarczy tylko z domu wyjść
popatrzeć na kwitnące kwiaty posłuchać śpiewu
ptaków-wiosna -lato przed nami-radości słonca życzę -
pozdrawiam
Często odczuwam podobną gorycz, rozumiem cię
doskonale... Pozdrawiam.