Z mojej głupoty

Gdybym mógł cofnąć czas, zrobiłbym to od razu,
Gdybym mógł naprawić błąd nie wahałbym się wcale…
Z głupoty tracę Ciebie, osobę bardzo ważną,
Odchodzisz w otchłań daleką.

Ja za bramą stoję - jak kiedyś powiedziałaś,
A brama zamyka drogę do Ciebie.
Drogę do uczuć, drogę do słów głębokich
I uczucia wielkiego…

Zostaję sam, sam jak palec,
Brak pomocnej dłoni doprowadza mnie do obłędu.
Brak słów, jakie pozwoliłyby zatrzymać Ciebie,
A wszystko… z mojej głupoty!

Brakuje mi Twoich westchnień do słuchawki,
Brakuje mi uśmiechu Twego, słówek czułych.
Brakuje mi ciepła i czekania na Twój głos.
Brakuje mi Ciebie.

Choć mam nadzieję, że odezwiesz się w końcu,
Choć mam nadzieję, że Cię znowu usłyszę,
Jest nadzieją, która pozwala mi być…

autor

bartekserwus

Dodano: 2005-02-16 00:24:49

Ten wiersz przeczytano 519 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie