Moment bezwładności

Cicho,
bezdźwięcznie,
bezgłośnie,
bezszelestnie - siądź.
Przy mym boku bądź.
Nie pytaj już o nic,
niech to będzie język dłoni.
Przytul jak nikt dotąd - słowem, śmiechem.
Dziś pozostań moim echem.
Niech zatrzyma się zegarek,
by przeistnieć godzin parę.
Bez zbędnego już amoku,
zgiełku, szumu no i tłoku.
Tylko zrozum me słabości,
póki w sercu gorycz gości.
Może Tobie będzie dane,
dziś jej przelać wielką czarę?
Ja? Policzę do dziesięciu,
i wyrzucę zbędne dźwięki,
by tak zasnąć w takt piosenki.
Bądź oparciem dla mnie - tyle.
Bym się mogła zgubić,
aż na całą chwilę.
Uciec przed światem,
przed jego nicością,
gdzie człowiek wilkiem,
a życie wrogością.

autor

Molta

Napisany: 2012-05-10 Dodano: 2013-07-23 14:16:04

Ten wiersz przeczytano 778 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie