Monet

Dla Pani Henryki Tauber ze szkoły podstawowej nr301 Warszawa

Wagnera wjeżdżam grozą , surrealistyczną agresją jej jakby formą..

Bym potem mógł ochłonąć Mozarta łagodniejszym brzmieniem -

Guernicą było zbyt chłodno..



Zachwyt mną wzburza świat bardziej radosny ..

Widzę słoneczniki to chyba Van Gogha a dalej pejzaż cud wiosny


A teraz się ptakiem staję co Pablo onegdaj malował..


Gołąb pamięta kubizm, Guernice-Picasso tak świat nasz ratował



Kończę - odczuwam jakby zmęczenie ..

Ja kończę bo takie me przeznaczenie..

Czaruje na koniec Van Eycka stylem a noc mnie dotyka swą błyskawicą i staje się ..


Światło cieniem!

Ps, Jeszcze raz przepraszam za osamizm & binladenizm

za cierpliwość Pozdrawiam Annę Lichorowską z Krakowa;)

autor

Hermes33

Napisany: 2014-12-17 Dodano: 2014-12-18 00:15:31

Ten wiersz przeczytano 3796 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Fantastyka Okazje Dzień Nauczyciela

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie