Morze
Patrzyłem na morze: łagodne, spokojne,
Blask słońca na fali, gdy ranek się
budzi,
Jak niesie na grzbiecie towary i ludzi
Aż hen za horyzont – pokorny niewolnik.
Lecz czasem niewolnik wygraża swym panom
I z pleców chce jarzmo odrzucić
hańbiące,
Bezbronne stateczki w głąb toni swych
strąca
I pluje w twarz ludziom gęstą, zimną
pianą.
Odszedłem, niewoli oglądać nie muszę,
Ja wolę sztorm: falę co z furią w brzeg
wali.
Woda poskromiona nie dostarcza wzruszeń,
Nie bawią mnie słońca przebłyski na
fali,
Lecz wciąż wokół siebie czuję morza
duszę:
Szum – dzisiaj spokojny – płynący z oddali.
autor
jastrz
Dodano: 2018-03-17 00:03:41
Ten wiersz przeczytano 1685 razy
Oddanych głosów: 38
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (31)
widać, że czujesz morze...peewnie się mieszkasz nad
morzem:)
pozdrawiam serdecznie:)
Wiersz płynie, a ja z nim!
Pozdrawiam Jastrzu :)
Bardzo fajny wiersz. Chce się czytać. Trzy razy go
przeczytałem, za każdym coraz bardziej podziwiałem.
Pozdrawiam. Spokojnej nocy :))
Zdecydowanie wolę góry :-) a wiersz mi się podoba :-)
łap uśmiech :-)
Piękna melancholia:)
https://youtu.be/zUOAZDVHi8I
Witaj, podoba się wiersz.
Ja tez czuje, morza duszę, w Twoim pięknym,
obrazowym,wierszu.
Pozdrawiam.:)
Morze - zniewala, zachwyca i przeraża, jak każdy
żywioł.
Pozdrawiam:)
Ładnie opisana burza...Pozdrawiam;)
U Ciebie burza na morzu, u mnie w górach. Pozdrawiam
Lubię morze szum fal lecz od dawna boję się wody/dwa
razy się topiłam/
pozdrawiam:)
Piękny wiersz, a we wrześniu wypływam w rejs...
Miłego weekendu:)
Ps.Wiersz warsztatowy dlatego z piwonią mamy taki sam
tytuł.
Witaj Michale:)
Mnie jakoś morze nie kręci.Boję się sztormów właśnie:)
Pozdrawiam:)
Sama bym chciała być teraz nad morzem i patrzeć na
fale:-)
Pozdrawiam:-)
piękne morskie klimaty
Nasze morze to wielki narodowy skarb i wiersze na jego
cześć są jak perły ukryte w strofach... pozdrawiam,
Marian