Motyle

Lśniąca ważka świtezianka,
Przysiadła na chwilę,
Jakby chciała z tego miejsca,
Podziwiać motyle.
A motyle, jak te kwiaty,
Wdzięczne, kolorowe,
Kiedy słońce znika z nieba,
Szybko tracą głowę.
Kwiaty jutro się rozwiną,
Odswieżone rosą,
A motyle cicho zginą,
Już się nie uniosą.
Dzisiaj jeszcze wciąż trzepocą,
Lecą między kwiaty,
Jutro już ich nie zobaczysz,
Odpłyną w zaświaty.
Każde życie, gdzieś się kończy,
Znów powstaje nowe,
Za rok znowu się pojawią,
Piękne, kolorowe..
Tylko nasze życie jedno,
Tak jest, jak świat, swiatem,
Chcę uwierzyć, że pofrunę,
Jak motyl nad kwiatem...

********************

autor

maluna21

Dodano: 2011-04-27 19:02:02

Ten wiersz przeczytano 739 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie