Motyw śmierci

...o młodej jasnowłosej niewiaście, która chciała zakończyć swój krótki żywot

Przychodzi, gdy Nadzieja odchodzi w tonu smutku głąb,
Powraca, gdy na twarzy Wiary pojawia się bladości strach,
Przypomina, że za bramą nicości jest jeszcze mały ląd
Pociesza, gdy nad głową jest tylko dziurawy słaby dach.

Myśl, o tańcu Śmierci, która gotuje nam los
Zacierając ślady butów, które zostawił nam Bóg
Pełne wspomnień, walki, wymierzając w otchłań cios
Gdy samotność zostaje, gdyż jest to silny wróg.

Drogę pełną kamieni, wydeptały ciemności panny,
Podczas gdy anioły zrzucały nam z nieba garść manny,
Śmierć na księdze życia położyła swą ciężką dłoń
Nie odstąpiwszy od jego próśb pozostawiając swą woń.

Zapach jej dłoni, splątał języki i zostawił głód
Skuł wargi, że zabrakło potoku zwykłych nawet słów.
Przed ostatnim przystankiem, krwawym listem
Żal, przytuliła duszę do kosy wiecznego snu,
Lecz Ojciec przybywszy z szybkości wiatru świstem
Otwierając na nowo księgę, odgarnął z czoła włosy lnu.

.... Dziękuje M:* Dziękuję A:* ....

autor

VaNa

Napisany: 2008-09-04 Dodano: 2008-09-04 23:01:55

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie