A może ja chce się zatrzymać i...

Rozwój nie przestój? A może ja chce się zatrzymać i wysiąść
Wystawić głowę na świeże powietrze
Wystawić głowę z dymu i duszności
Wiem ze będę musiał tam wrócić
Ale chce pobyć trochę poza tym...

Czuje się jak ptak który ma przyczepioną kule u nogi
Łańcuch jest tyle łaskawy że pozwala się wznieść trochę
Chwila startu ułamek lotu
To najpiękniejsze chwile mojego życia
Jednak łańcuch jest też okrutny
Ściągając mnie boleśnie na ziemie
Nie pozwala zapomnieć o klęsce
Nie daje możliwości odkupienia
Prowadzi tylko do śmierci
A może to już śmierć?

Na moją głowę padają promienie słońca
Choć dosięga mnie gwar tłumu
Czuję szczęście ta chwila zasłania wszystko
Tłum jest głośniejszy pomieszczenie bardziej duszne
I ja w nim jestem maże tylko o promieniach
I ja w nim jestem ....bardziej duszny

autor

noiseziom

Napisany: 2007-03-28 Dodano: 2007-03-29 00:03:45

Ten wiersz przeczytano 458 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie