Może jutro

Szczyt Beskidów zasłoniły mleczne lustra.
Ranek został dziś zakuty w mroźne dyby.
Ptasi świergot w lodowatych smykach ustał.
Tylko wietrzny z przenikliwą mantrą przybył.

Zawył w rynnach i w kominie rześko zadął.
Na klawiszach balustrady włączył basy.
Starym belkom pod stropami skrzypnął gwarą.
Raptem zniknął, tak jak nagle się pojawił.

Promień przejrzał się przez chwilę w lustrze stawu.
Nos zmarznięty schował szybko w chmurnej kołdrze.
Znów za wiosną bukiet tęsknot pozostawił.
Może jutro się obudzi i nie uśnie.

autor

magda*

Napisany: 2018-02-20 Dodano: 2018-02-20 10:47:18

Ten wiersz przeczytano 1260 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie