Mrok

pisać już dzisiaj nie mogę
gdy w żyłach atrament stygnie
czekać mi pozostało
aż Śmierć z peleryną mignie

bywały dni liche i piękne
radościom nie było końca
dziś ciemność spowiła umysł
dziś noc wieczna- brak Słońca

mówili że wszystko przemija
lecz pasja i zapał nie zgasną
ja sama sobie sprawiłam
trumienkę za życia zbyt ciasną

słowa tak gładko płynęły
uściski jak sploty węża
ufałam że pokój trwać będzie
wyzbyłam się z serca oręża

lecz życie krwawe boje toczy
bliznami duch mój się sączy
dobrze że nikt nie dostrzega
że świat powolutku się kończy

autor

Wiktoria Szalona

Dodano: 2010-08-10 16:08:08

Ten wiersz przeczytano 543 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie