Mrok 2

''Ogień wolno gasł,wiatr w kominie mielił dym. Czarodziejski dom mówił do mnie....-Za oknami chłód.-Zimny oddech duchów nocy.- Nie otwieraj drzwi. Nie otwieraj bramy mroku.''

W twoich włosach hebanowy zapach
W drzwiach moich stoi ciągle strach
Zobaczę postać co w oczy sypnie piach
Dla mnie jak cmentarny postrach
Wybija najstraszniejszą godzinę dzwon patałach
Kruki na dachach
Ubrane w wampirzych łachmanach
Dreszczem zgrozy
W czarnych oczach
w plecy wbity blask
Nie oświetlone dźwięki w uszach
Z mętnego ognia dymu mach
Szyja cała w starych perłach
Szczelnie zamknięte okna w tiulowych zasłonach
Miecz starodawny w dłoniach
Pierścień cały w sztucznych Cyroniach
Rozrzucają na kamienną ścianę odblaski całe w ironiach
Jedynie jasne światła klejnotu
Oświetlają ciemny szlak naszemu świtu
Który nie zawaha się popatrzyć prosto w oczy katu.

autor

PENTHAGRAM

Napisany: 2006-03-02 Dodano: 2006-03-02 04:10:48

Ten wiersz przeczytano 587 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie