Mrówka i słoń 2

Słoń rozmawiał raz z mrówką a byli na ty :

Już mam dość tej całej dżungli bo lwy
cały czas na nas polują i żyć nie dają
a przecież słonie rozum swój mają
pewnie sobie gdzie indziej poradzą
a może zostaniemy też tam władzą

mówił i użalał tak oto się mrówce

ona zaś odrzekła drapiąc się główce
ile my wody pijemy codziennie z rzeki
nie marzy nam się nigdy ...kraj daleki
gdzie wam będzie lepiej na tym świecie
przecież na pustyni wszyscy wyginiecie

posłuchajcie jak ptak ładnie wam śpiewa
a wy depczecie trawę i łamiecie drzewa
my na was przecież nigdy nie polujemy
wy głośno trąbicie a my domy budujemy
ty się mnie nie boisz ja ciebie też nie boję
róbcie po prostu tak jak my czyli... swoje


z tej krótkiej bajeczki morał nasuwa się nowy
nie mierzcie nigdy mądrości miarą... swojej głowy

autor

Maciek.J

Napisany: 2020-10-30 Dodano: 2020-10-30 20:52:04

Ten wiersz przeczytano 1898 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bajka Klimat Refleksyjny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie