musiałem cię opuścić

ostatni raz spojrzałem na trawę
rozświetloną chłodnym, zimowym słońcem
i wziąłem do torby: naukę jazdy na rowerze na Obozowej,
kamienieckie ogniska, pocałunek przy św. Józefie,
spacery po Plantach, niezliczone mecze na "Piątce"
i mały basen

banalnie powiem "to nie tak jak myślisz"
bo przyłapujesz mnie na zdradzie
ale serce moje - pamiętaj
zawsze między widłami dwóch rzek
będzie

dlatego właśnie żegnaj
ale nim zginiesz - pomyśl
że błędem było nie walczyć o mnie
gdy stałem na rozdrożu
i jeszcze kominy zakładów
majaczyły mi przed oczami

ale proszę jeszcze
nie idź tą drogą, którą idziesz
a która jest rondem bez wyjazdu
tam początek i koniec taki sam
a do przodu tak trudno

bo za chwilę
już nie będzie kogo
nawet żegnać
gdy ostatni smętnie przejdzie
po twym pustym rynku

autor

Jan Gomber

Dodano: 2012-02-01 21:08:29

Ten wiersz przeczytano 540 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie