I musisz się zatrzymać
Codzienność
wydziera nam życie
z czasem
zawarła przymierze
powoli
minuta po minucie
coraz mniej
mamy przeżyć
istnienia droga
już krótsza
mimo zakrętów
i krętych ścieżek
dobiegasz
prawie do końca
i coraz mniej
masz przeżyć
zatrzymać się
czas nie pozwolił
uparty mędrzec
pokoju
i niepokojów
biegniesz z doświadczeniem
co ciężarem bywa
na końcu tunelu
światełko
musisz się zatrzymać
autor
Herbaciana Róża
Dodano: 2010-04-16 11:07:15
Ten wiersz przeczytano 457 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (12)
przeczytałem z zaciekawieniem....zawsze o światełku w
tunelu czytam z zaciekawieniem...i rozmyślam, ponieważ
COŚ na ten temat wiem....
Każdego dnia warto walczyć z codziennością, to trudna
walka...ja czasami licytuję ...;-)))
Z przekory: "I muszę wstać..i muszę iś..gdzie grają,
grają mocno..Już wiem, nareszcie, jak trzeba żyć..mam
sposób na samotność..." M.
Dlaczego się zatrzymujesz? Widzisz światło, biegnij,
nie zważaj na przeszkody! Walcz! Pozdrawiam cieplutko.
:):)
nie każdy bagaż to ciężar.....ale światełko zatrzyma
wszystkich bez wyjątku...
czas na refleksję...
Witaj Herbaciana Różo. Pięknie to napisałaś. I
niestety, trzeba będzie się zatrzymać. Podoba mi się
wiersz. Pozdrawiam.
pięknie opisałaś nasze życie , w nim jest czas na
wszystko , to tylko chwile , pozdrawiam :)
interesujący wiersz.,,na końcu tunelu
światełko
musisz się zatrzymać" no jo tak już jest ,sama
prawda.pozdrawiam
Na każdego z nas przyjdzie pora... Zmieniłabym formę
wiersza - strofy wiersza są bardzo słupkowe lepiej by
było gdyby wersy były dłuższe.
Witam. Wiersz smutny ale treść jakże prawdziwa.
Pozdrawiam ....
I trzeba się będzie zatrzymać...