My Story

For Bartek...=(

Czułam się jak szmata,
jak stara zabawka.
Rzucona w kąt, jak jakaś lalka.

Chciałam się zabić,
dziś już nie wiem po co,
bo za dużo wspomnień
wiąże się z tą okropną nocą.

Siedziałam sama, w doła wkopana:
zapłakana, opuszczona i niekochana.
Przyszedłeś Ty: musimy pogadać,
niechętnie poszłam, łzami zalana.

Wyjaśniło się wszystko co ukrywałeś:
że..że jak pies kłamałeś!

Potem:

Załamanie nerwowe,
sercowa rozterka.
Czułam jak nienawiść
we mnie pęka.

Ta prawda mnie zabolała,
jak nóż w plecy od osoby,
którą kochałam...

Ryczałam, ryczałam, ryczałam...
lecz z życiem się na szczęście
nie pożegnałam.

Ktokolwiek czyta teraz ten "wiersz"
niech wie, że chłopak nie jest wart
dziewczęcych łez(...).

Niech łza będzie moim uczuciem...

autor

My dreams

Dodano: 2005-01-17 21:14:40

Ten wiersz przeczytano 379 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie