Myśl jak śnieg

. . . Zima Nastała . . . "Wena" odpłyneła wraz z zimowym szalństwem...:)

Przezroczysty wazon okrywa Ją,
szczęście na chwil pare uciekło gdzieś...
Tylko ona smutek przechodniom rozdaje,
lekki puch otacza Ją...
Miłość...odeszła raniąc kolcami losu,
zimny lód zaraża ból...
Nienawiść...za daleko,
wrażliwość cechą Jej odwieczną jest...
Krzywdzić...tylko tego nie potrafi uleczyć,
słowa jak płatki uderzają w Bliskich jej...
Myśl Ta...powraca ze wspomniami,
ale Ona ucieka Jej i meczy się...
Ile gestów, ile słów,ile zmartwień,ile łez wylać trzeba...
By myśl ta jak śnieg roztopiła się na zawsze już...

Ps.Czeka na księcia na białym koniu-aż do śmierci :) :P

autor

Elvirka

Napisany: 2007-01-27 Dodano: 2007-01-27 13:27:33

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Ciepły Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie