na cóż mi anioł...?

Nie raz
okradziono mnie
z marzeń,
nie raz
zabrano mi
szczęście,
nie raz
podkopano mi wiarę,
bo byłam ufnym człowiekiem...
Nie raz
zrównano mnie
z ziemią,
nie raz
podstawiono mi nogę
widząc,
że w życiu mam cel,
widząc,
że coś osiągnę...
Nie raz
łzy twarz paliły,
nie raz ból
serce rozsadzał,
bo znów,
mimo tylu nauczek
zbyt szybko
się angażowałam...

Teraz,
gdy mogę powiedzieć,
że jestem
już wypalona,
nagle
pojawiasz się ty,
chcesz wziąć to
na swoje ramiona...
Chcesz ponieść
cały ten ciężar:
łzy, ból,
koszmar doświadczeń.
Uparcie trzymasz
mą dłoń,
nie chcesz zostawić
mnie samej...
Teraz,
gdy chcę uciekać,
teraz,
gdy dość mam ludzi
pragniesz iść ze mną
przez życie,
ufność uśpioną obudzić...

Po cóż
się pojawiłeś...?
Na cóż kolejny
mi anioł...?
Anioły są tylko
na chwilę,
później nas zostawiają...!
Anioły są, gdy jest źle.
To taka praca na etat.
Odchodzą, gdy
spełnią swą misję,
gdy widzą,
że się uśmiechasz...

Więć odejdź,
odejdź, aniele...!
Ja w sobie
mam dużo siły.
Idź lepiej
pomagać tym,
którzy naprawdę
zwątpili...


... Dopiero, gdy
zdjął aureolę,
dopiero, gdy
odpiął skrzydła.
Popatrzył mi
prosto w oczy,
mocno się
w niego wtuliłam...

autor

blondyneczka

Dodano: 2007-12-28 11:26:51

Ten wiersz przeczytano 523 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie