Na granicy opętania

I wyciągasz dłoń powoli prostując palce
By uchwycić ulotność chwili
Za oknem kolejny dzień deszczu Twoich łez
Zaciskasz mocno oczy
dotykając dźwięku wspomnień
Ale zaborcze dłonie chcą poczuć więcej i więcej
Więc unosisz ciężkie powieki
by ujrzeć zdziwienie
i wciąż padający deszcz
Tak trudno odnaleźć drogę
stojąc na granicy opętania.
Niczego już nie jest Ci żal.
Wiary w niemożliwe
ani krwawiących nadgarstków.
Choć nie umiesz dobrze pływać...
odpływasz... kochając...

autor

Luiza :)

Napisany: 2006-09-08 Dodano: 2006-09-08 01:27:44

Ten wiersz przeczytano 422 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie