Na kanapie
zainspirowana książką "Pamiętnik Jośki"
Siedzę na kanapie
krwisto czerwonej
zlewającej się
z kolorem mojego powyciąganego swetra
widzę cień
firany
tańczącej obok mnie
jakby zaczepiała
torebkę
która oparta na kanapie
odpoczywa
rzucona w popłochu
bluza
leży na oparciu
zwinięta
jakby zawstydzona
złoty telefon
już dawno
zasnął
leży jakby
martwy
trzymam w ręku
książkę
grubą
bogatą
pełną uczuć
wymieniam się z nią
doświadczeniami
buduję
wspólny świat
oparty
na syntezie
emocji
Dodano: 2009-02-27 18:54:37
Ten wiersz przeczytano 1232 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Podoba mi się, w ogóle podoba mi się jak piszesz.
Twoje wierze przepełnione są uczuciami i emocjami,
które potrafisz sprzedać czytelnikowi i wypełnić
nimi... twórz dalej:)
podoba mi sie,juz od pierwszego wersu po
ostatni!LAdnie to ujete i widac ze ksiazka zrobila na
tobie wrazenie...