na 'krze manka' czyli refutuję

epigramat krzemanki można zrozumieć dwojako co dowodzę stosownym komentarzem

***


czyżby:

tylko 'ronin' *
ekshumacji broni


słowa bez ironii
"łzy nad wspólnym ronić"**


mowa do Adama
po próżnicy dana***






* - policzyłem głosy i wyszło mi :
18 przeciw ekshumacji
2 za
8 wypowiedzi obok tej kwestii

http://wiersze.kobieta.pl/wiersze/szum-4875 39?page=1



** - https://wpolityce.pl/smolensk/341993-kurioz alna-wypowiedz-neumanna-byloby-najrozsadnie j-gdyby-wszystkie-ofiary-katastrofy-smolens kiej-byly-pochowane-we-wspolnym-grobie


*** - Cyprian Kamil Norwid
Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie

I
Coś ty Atenom zrobił, Sokratesie,
Że ci ze złota statuę lud niesie[1],
Otruwszy pierwej?[2]
Coś ty Italii zrobił, Alighieri[3],
5
Że ci dwa groby[4] stawi lud nieszczery,
Wygnawszy pierwej?
Coś ty, Kolumbie[5], zrobił Europie,
Że ci trzy groby we trzech miejscach[6] kopie,
Otruwszy pierwej?
10
Coś ty uczynił swoim, Camoensie,
Że po raz drugi[7] grób twój grabarz trzęsie,
Zgłodziwszy pierwej[8]?
Coś ty, Kościuszko, zawinił na świecie,
Że dwa cię głazy we dwu stronach gniecie[9],
15
Bez miejsca pierwej?
Coś ty uczynił światu, Napolionie[10],
Że cię w dwa groby[11] zamknięto po zgonie,
Zamknąwszy pierwej?
Coś ty uczynił ludziom Mickiewiczu?
II
20
Więc mniejsza o to, w jakiej spoczniesz urnie,
Gdzie, kiedy, w jakim sensie i obliczu,
Bo grób twój jeszcze odemkną powtórnie,
Inaczej będą głosić twe zasługi
I łez wylanych dziś będą się wstydzić,
25
A lać ci będą łzy potęgi drugiéj
Ci, co człowiekiem nie mogli cię widziéć.
III
Każdego z takich, jak ty, świat nie może
Od razu przyjąć na spokojne łoże,
I nie przyjmował nigdy, jak wiek wiekiem.
30
Bo glina w glinę wtapia się bez przerwy,
Gdy sprzeczne ciała zbija się aż ćwiekiem
Później… lub pierwéj…

Pisałem w Paryżu 1856 w styczniu.

Przypisy
[1]
Sokratesowi w kilka czasów po śmierci jego Ateńczycy statuę ze złota postawili. [przypis autorski]
[2]
Sokrates (469–399 p. n. e.) — wybitny filozof gr., żył i zmarł w Atenach, uprawiał filozofię i nauczał, wciągając do dyskusji przechodniów na ulicy. Wśród jego uczniów byli m. in. Platon, Antystenes i Ksenofont. Sokratesowi wytoczono proces o niewyznawanie bogów uznawanych przez państwo i demoralizację młodzieży. Został skazany na śmierć przez wypicie trucizny.
[3]
Dante Alighieri (1265–1321) — poeta wł., polityk, uznawany za ojca języka wł. Najsłynniejszym jego dziełem jest Boska Komedia, zawierająca obrazy Raju, Czyśćca i Piekła, przy czym w kręgach piekielnych poeta umieścił swoich przeciwników politycznych. Kiedy frakcja białych w partii gwelfów, z którą Dante był związany, przegrała walkę polityczną z partią czarnych, musiał on opuścić rodzinną Florencję i resztę życia spędził na wygnaniu; zmarł w Rawennie.
[4]
Dante grzebany w Rawennie i we Florencji. [przypis autorski]
[5]
Kolumb (właśc. Cristoforo Colombo; 1451–1506) — żeglarz i nawigator nieustalonej narodowości, kapitan czterech wypraw pod flagami Katalonii i Hiszpanii, podczas których dotarł do wybrzeży nieznanej wówczas w Europie Ameryki i odkrył m.in. wyspy Bahama, Kubę, Haiti, Gwadelupę oraz Jamajkę. Trzecia wyprawa zakończyła się aresztowaniem i odesłaniem okutego w kajdany Kolumba do Hiszpanii (powodem podjęcia takich kroków były oskarżenia o zbyt autorytarne i nepotyczne rządy na Haiti). Kolumb zmarł w Valladolid i początkowo został tam pochowany, po trzech latach szczątki odkrywcy zostały przeniesione do Sewilii, a w 1537 na Dominikanę, ponieważ wolą jego było spocząć w Ameryce. Trwają spory, czy, jak wieść głosi, w późniejszych latach ciało Kolumba powróciło do Hiszpanii, czy też pozostało w trzecim ze swych grobów.
[6]
Krzysztof Kolumb jest grzebany w Hiszpanii, w St. Domingo i w Hawannie. [przypis autorski]
[7]
Cztery lata temu szukano na cmentarzu komunalnym, gdzie był pochowany jednooki bez nogi żebrak, żeby Camoensa pochować. [przypis autorski]
[8]
Luís Vaz de Camões (a. z ang. Camoens, 1524–1580) — uważany za najwybitniejszego poetę portugalskiego, tworzył w języku portug. i hiszp., pisał liryki i dramaty, jest także autorem jednego dzieła epickiego (Os Lusíadas). Po dość burzliwym życiu, m. in. odbyciu przymusowej służby wojskowej na wybrzeżach Indii (Goa) i Chin (Makau), zmarł w Lisbonie.
[9]
Kościuszko leży w Solurze i w Krakowie. [przypis autorski]
[10]
Napoleon Bonaparte — zmarł 5 maja 1821 r. na wyspie św. Heleny, gdzie został pochowany. W 1840 r. prochy Cesarza Francuzów zostały przewiezione do Paryża i złożone w kościele Les Invalides; następnie jeszcze w 1861 roku przeniesiono je do wspaniałego sarkofagu w tejże świątyni.
[11]
Napoleona drugi pogrzeb niedawny. [przypis autorski]

autor

janusze.k

Napisany: 2017-06-02 Dodano: 2017-06-02 06:09:11

Ten wiersz przeczytano 2542 razy

Oddanych głosów: 31

Rodzaj Epigramat Klimat Pesymistyczny Tematyka Obyczaje

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie