Na planie szachów - część II / VIII

Dedykuję mojemu tacie.

Na planie szachów - część II

Zostałeś już skoczkiem, pniesz się do góry
energii ci nie brakuje, więc trenujesz stale
już nie obchodzą cię plotek cudze bzdury
chcesz w uznaniu, mieć sukces w chwale

Skoczny jesteś jak mało wcześniej kiedy
czasem sądzisz, że skoczyłbyś do nieba
jednak świadomość niedostatku i biedy
tymczasem na szachownicy skakać trzeba

W pozycji gotowości szykujesz się cicho
do obrony swej królowej w ruchu lekkości
przeciwnik jak to na wojnie, nie śpi licho
wierz, że w tej grze jak ty, nie zna litości

Wieża zbyt ciężka, jednak i ona wiele może,
gdy tobie skoczkowi wypadnie stracić życie
bywa jednak trudna to gra, o tej dnia porze
wielu meczach, niedostatku energii deficycie

Hetman (królowa) znany ze swojej strategii
dedukuje już jaki manewr będzie tu właściwy
wszystko by zachować życie i uniknąć tragedii
i uzyskać w grze najlepszy tu wynik możliwy

Nagły zwrot sytuacji i sam król stanął do boju
cóż osamotniony szanse nie są wyrównane
doświadczał już trudu walki i porażki znoju
nadzieje więc marne, a wysiłki już pokonane.

Czas zbierać już bierki, odeszło zwycięstwo
schwytany dumny król w podstępną pułapkę
jednak pokazał im wszystkim swe męstwo
zamiast swojej korony założył porażki czapkę.

20.02.2024 r. godz. 19:19

Elizabeth

Gry w szachy nauczył mnie mój tata (muzyk), gdy nie miałam jeszcze 10-ciu lat i dopóki mieszkałam z rodzicami i młodszą siostrą, całą rodziną organizowaliśmy sobie mecze. Dzień kiedy wygrałam swój mecz z tatą pamiętam do dziś, gdyż było to bardzo dla mnie trudne. Potem grałam (jako jedyna dziewczyna) w szachy w osiedlowym klubie "Lira". To były jednak dawne i fajne czasy.

Wszystkim grającym w tę grę oraz tym, którzy dopiero się jej uczą lub mają zamiar.

autor

Eliza Beth

Napisany: 2024-02-20 Dodano: 2024-02-21 14:23:58

Ten wiersz przeczytano 627 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie