Na skraju
wokół gęsty las
tu mieszka ból lęk i gniew
tu nie ma miłości
nie ma miłości
gdzieś daleko hen za lasem
bogaty dom zdobione klamki
tu ciało ma raj na Ziemi
lecz czego dusza pragnie
nie uświadczysz
jest też osiedle
gdzie w dwuszeregu
drapacze chmur wiozą ludzi
windą do nieba
lecz co nam po tym
gdy dookoła zimny beton
pośrodku świata małe serce
podobno niedawno sprzątane
a w nim zbrojone ściany
i nie ma miłości
nie ma miłości
a w małej chacie na skraju lasu
mieszkają złe wspomnienia
lecz gdy zmrużysz oczy
zobaczysz miłość
wychodzącą na przeciw
istoty rzeczy nie widać
gołym okiem
jest głęboko ukryta
w gąszczu innych spraw
pośród nich zagubiony człowiek
czy znajdzie swoją chatę
czy nadal będzie powtarzał
że nie ma miłości
nie ma miłości
Pidżej
Komentarze (5)
Poruszyłeś wierszem... pozdrawiam świątecznie:)
Miłość to coś, co mieszka w sercu, drogę tam odnajdzie
tylko serce, które wypełnia również miłość...
Pozdrawiam świątecznie :)
Bardzo refleksyjny wiersz na czasie
Miłość jest w rękach człowieka. Nie wiem od czego jest
uzależniona od wychowania, czy jest w genach? Ale
najważniejsze jest nasze postępowanie wobec
najbliższych. Miłości zawsze wraca.
Poruszający wiersz, ukazujący różne aspekty życia.
Opisuje miejsca, gdzie ból, lęk i gniew zazwyczaj
zamieszkują, konfrontując je z miejscami, które
pozornie oferują raj na ziemi, ale w rzeczywistości są
pozbawione istotnych wartości, takich jak miłość. A
ona pozostaje ukryta w małych, pozornie nieistotnych
miejscach.
(+)