na skraju chodnika

na skraju chodnika pies żebrał o pieszczotę
w jednym futrze które miał od zawsze

psy bez cienia uśmiechu
z cieniami na twarzach
zakamuflowane na tle cmentarza

na skraju chodnika dziad żebrał o pieszczotę
w jednej kapocie którą miał od zawsze

ludzie bez cienia uśmiechu
z cieniami na twarzach
zakamuflowani na tle cmentarza

na skraju chodnika uśmiech żebrał o pieszczotę
w jednym ciele które miał od zawsze

stworzenia bez cienia uśmiechu
z cieniami na twarzach
zakamuflowane na tle cmentarza

autor

Wizimir Zawiecha

Napisany: 2002-12-02 Dodano: 2007-01-31 15:22:19

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie