Na skrzydłach miłości

Miłości! Znam ja sztuczki twoje
Obudziłaś w mej duszy śpiące niepokoje,
Słodkim swym szeptem mój rozum uśpiłaś.
Me myśli rozsądne w miłosne zmieniłaś.
Nic już nie mogę zrobić – wpadłam w twoje sidła,
Unoszę się w obłokach na twych białych skrzydłach,
Latam i latam pomiędzy chmurami,
Na skrzydłach miłości zwanych marzeniami,
Wysoko w nieba błękitne obłoki,
Tam gdzie słońca promień dosięga mnie złoty,
Tam gdzie radości mieści się kraina,
Tam gdzie sekundą wydaje się godzina,
I tak latając na skrzydłach miłości
Słyszę „czas wracać do rzeczywistości”,
I spadam z nieba, na twardą ziemię,
Gdzie smutny swój żywot wiedzie ludzkie plemię
I muszę ciągle próbować jak oni,
Skrzydlatą miłość znowu dogonić.

autor

Brangien

Dodano: 2005-08-02 01:05:08

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie